Drewno do kominka musi być sezonowane
Drewno kominkowe
Grab – to jeden z najlepszych typów drewna dla kominka. Ma prawie same zalety: bardzo duża gęstość, cienka powłoka, stosunkowo szybkie schnięcie. Jest to jeden z najbardziej poszukiwanych gatunków drewna do kominka.
Wartość kaloryczna: 2200 kWh / m3
Dąb – jeden z najbardziej popularnych rodzajów drewna opałowego, ze względu na swoje właściwości. Dąb jest ciężki i twardy, ma wysoką wartość kaloryczną i wydajność spalania.
Wartość kaloryczna: 2100 kWh / m3
Jesion – ma wysoką wartość kaloryczną i jest jednym z najlepszych gatunków. Drewno jesionowe ma wysoką gęstość i wartość opałową, stosunkowo cienką korę, stosunkowo szybko schnie.
Wartość kaloryczna: 2100 kWh / m3
Brzoza – jest dobrym podstawowym drewnem do kominka. Ma wiele zalet, w tym: przyzwoite wartości kaloryczne i łatwopalność, stosunkowo cienka skorupa. Jest jednym z najszybciej schnących gatunków drewna do kominka.
Wartość kaloryczna: 1900 kWh / m3
Drewno na opał do kotłów na biomase
Olcha – jej główne zalety to estetyka spalania oraz zapach jaki wydziela podczas spalania, co sprawia, że drewno olchowe jest najlepsze do wędzenia. Stare drewno szybko schnie i dobrze się pali nawet wtedy, gdy jest mokre.
Wartość kaloryczna: 1500 kWh / m3
Świerk – Szybkość suszenia, lekkość i łatwość obróbki, w porównaniu z drzewami liściastymi, czynią drewno świerkowe idealnym materiałem opałowym.
Wartość opałowa: 1600 kWh / m3
Cenne wskazówki dotyczące wyboru drewna
Drewno iglaste nie nadaje się do palenia w kominku. Drewno to zawiera dużo żywicy, która odparowuje i osadza się wewnątrz komina oraz na szybie. Tworzy się warstwa, którą trudno usunąć. Żywica może się ciągnąć pod wpływem wysokiej temperatury, co może być problemem przy otwartym kominku. Ważne jest również to, że w kominie osadzają się duże ilości pary wodnej i sadzy. Prowadzi to do zanieczyszczenia.
Lepszym rozwiązaniem jest użycie drewna liściastego do palenia w kominku. Takie drewno zawiera mniej żywicy. Pali się równomiernie, nie wytwarzając zbyt dużo dymu. Dzięki temu uzyskuje się nie tylko czystą szybę kominową, ale również czysty komin.
Wartość kaloryczna drewna opałowego, a tym samym jego wydajność, zależy od gęstości po wysuszeniu. Spalaniu drewna twardego towarzyszy mały płomień, ale wydziela ono więcej ciepła. Ponieważ spala się wolniej, wymaga rzadszego uzupełniania.
Mokre drewno ma niską wartość kaloryczną, ponieważ duża część energii cieplnej jest zużywana na odparowanie wilgoci. W przypadku drewna opałowego, które nie jest zbyt suche, podczas spalania powstaje dym i trudniej jest je zapalić, co powoduje problemy z utrzymaniem odpowiedniej temperatury.
